Trudno ominąć to miasto!
Na przełomie XIII/XIV na szerokim, piaskowcowym tarasie, między dwiema rzekami (Bystrzycą Łomnicką i Nysą Kłodzką) założono miasto, które mimo wojen, pożarów, klęsk zachowało pierwotny układ z całym niemal system fortyfikacji. Miasto zwabiło mnie swoją przepiękną panoramą. Piętrzy się warstwami wielowekowej zabudowy, hełmami wież, basztami, czerwienią dachów i brązem drewnianych galerii. W wąskich uliczkach i starych domach odnalazłem piękne portale, sklepione sienie, malowidła, rzeźby, interesująco rozwiązane klatki schodowe. Gdyby ją odnowić i wyprowadzić ruch kołowy ze Starego Miasta, to byłaby prawdziwą perełką. Jednym słowem przeniosłem się trochę w czasie do Średniowiecza.
Stare miasto – Rynek
Bystrzyca ma dwa rynki. Ten główny – większy, ma kształt trapezu. Otaczają go kamienice – zresztą bardzo piękne i dostojne – z XVI i XVII w. W latach 1851-52 wybudowano na nim Ratusz, który swoim stylem nawiązuje do renesansu florenckiego. Najstarszy budynek ratusza z blankami i wieżą istniał już w XIV w. Niestety wieża Ratusza nie jest udostępniona zwiedzającym. A szkoda!
Moją uwagę zwróciła zadziwiająco piękna dziesięciometrowa Kolumna Trójcy Świętej z 1736 r., autorstwa A. Jorga. Jedna z największych tego typu w Polsce. Miała ona umacniać wiarę katolików w starciu z protestantami. Powstała w celu ochrony miasteczka przed zarazą i pożarami. Trzeba nadmienić, że Bystrzyca jako pierwsza na Ziemi Kłodzkiej poskromiła protestantów. Brawo! Symbolizuje też pewnego rodzaju walkę Kościoła z Szatanem. Przede wszystkim opowiada życie świętych. Zwróćcie uwagę na figurę św. Floriana, który wylewa na kamienice wiadro wody, chroniąc je przed zbliżającymi się pożarami.
Na nieodległy Mały Rynek przeniesiono pręgierz, na którym zachowały się kuny, do których przykuwano winowajców. Różne były powody przykuć, np. całowanie się bez ślubu. Hm? W obecnych czasach zabrakłoby wolnego placu na pręgierze 😊. U podstawy pręgierza zachował się napis „Bóg karze niepoczciwych”. Od 1813 roku służył bardziej jako słup latarni czy słup, do którego przywiązywano konie.
Na nim (Małym Rynku) tez można odnaleźć jedyne w Polsce Muzeum Filumenistyczne. Eksponaty w tym muzeum związane z ogniem, zapałkami i zapalniczkami. Można zerknąć tam na tysiące etykiet zapałczanych z całego świata, na zapalniczki lontowe, benzynowe, krzesiwa oraz na tablice informujące o historii niecenia ognia. Powstało w 1964 r. i mieści się w budynkach dawnego zboru ewangelickiego i byłej szkole parafialnej. Hm? Czuć tam jeszcze ducha modlitwy😊.
Mury obronne i Bramy Miasta
Mury obronne zaczęto wznosić na początku XIV w. Jak się okazuje, nie każde miasto mogło je mieć. Tu, w przypadku tego miasta zadziałał król Jan Luksemburski i nadał ten przywilej (budowy) temu miastu (1319 r.). Mury odnowione i oświetlone robią wrażenie. Otaczają malowniczo stare miasto, kamienne, grubości 1m. Remont przeszły wszystkie wieże, baszty i Brama Wodna.
Warto się też wybrać do:
Baszta Rycerska – z pocz. XIV w., z otworami strzelniczymi dla łuczników, hełmem ceglanym w formie ostrosłupa. W środku znajduje się dzwon z początku XIX wieku. Dawniej nazywana była Basztą Kruczą lub Rzeźniczą.
Baszta Kłodzka – z pocz. XIV w., element miejskiej fortyfikacji, przylegała do rozebranej w 1843 r. Bramy Kłodzkiej – głównego wjazdu do miasta. Kamienna z ostrosłupowym hełmem z 1568 r.
Brama Wodna (Brama Dolna) – z pocz. XIV w., kamienna, wzmocniona ze względów strategicznych, z nadbudowaną wieżą z krenelażem i ostrosłupowym, ceglanym hełmem z 1508 r. Przelot bramy zamykała od zewnątrz żelazna, spuszczana na łańcuchach krata. W jej pomieszczeniach pobierano opłatę za wjazd do miasta. Ciekawa jaka była to kwota?
Och ten św. Nepomucen!
Nieco poniżej murów, tuż przy moście nad Nysą Kłodzką, przy placu Szpitalnym, stoi posąg św. Jana Nepomucena. Jest to druga najstarsza figura św. Jana Nepomucena w Polsce. Pochodzi z 1704 r, a wyrzeźbił je bystrzycki artysta – Franz Veit. Piękne, barokowe dzieło!
Kościół pw. Św. Michała Archanioła
Istnieje od XIII w. Trochę skomplikowana to budowla. Od wschodu średniowieczna, od zachodu dwudziestowieczna z nawiązaniem do renesansu śląskiego, jest wynikiem licznych przebudowań od XIII do XX w. Obecnie kościół halowy, z wieżą od południa, od zachodu dwuszczytowa elewacja z portalami renesansowymi z pocz. XX w. Niestety świątynia była zamknięta z każdej strony…także o wnętrzu wam nie opowiem ☹.
W zwiedzaniu pomogła mi mapka Miejskiej Trasy Turystycznej, którą otrzymałem w Centrum Informacji Turystycznej – Pl. Wolności 17. Poruszając się według wpisanych na nią punktów, dojdziecie do każdej atrakcji😊. Jest jasna i klarowna.
